Nganong mipilit ka sa hunahuna

ni Neptalie Batolenio

Giurom ako sa imong panagway,
Sa dihang miduaw kini sa akong pagpahuway;
Naunsa ka ba intawon pinangga,
Nga dili ka man mawala sa hunahuna.

Panahon sa kaadlawon ako mahigmata,
Kon madumduman ko ang bakang mong paa;
Dungagan pa sa perfume mo nga nanimahong anghoy,
Maoy hinungdan nga atakihon ako sa hutoy.

Ang ngabil mong gabitay-galambi,
Sa kasingkasing kanako daw mangusi;
Ang budlat mong mga mata,
Nga daw flashlight nga nagsiga.

Ilong mong daw bukag,
Dalunggan mo nga gatangkag;
Dili gyud nako makalimtan,
Kay sa away sa silingan maoy hinungdan.

Ngano nga dili kaman gayud mahanaw,
Ngano nga mipilit kaman sa paghanduraw;
Unsa bay anaa kanimo nga bertud,
Ikaw ang hinungdan sa akong butod?

Ang kalapad sa imong agtang,
Sama sa airport ug pantalan;
Dili gyud nako mahimo nga kalimtan,
Gani sa dihang kalit kang nakit-an, ako hikuyapan.